ثبت شود به تاريخ ١٧ آذر ٩٧

دوره ي دانشجويي هميشه با خود ميگفتم مطمئنم هيچ وقت دلم براي دانشگاه تنگ نميشود . بارها در وبلاگم براي ثبت خاطراتم اين نكته را بيان كردم . اما واقعيت اين است دنيا هيچ وقت بر وقف مراد ما نيست . امشب آمده ام تا اعترافي بكنم. ميخواهم اعتراف كنم كه از صميم قلبم امشب آرزو كردم  اي كاش خوابگاه بودم . 

+ اينكه ديگر كسي مرا نميخواند بد نيست . خوشحالم كه ميتوانم راحت تر بنويسم