چگونه ميشود واقعا؟!

حرف زدن با بعضی از ما آدمها، گفتگو با دیواراست.نه ازین جهت که چیزی نمی‌فهمند؛ نه ! ازین بابت که عین حرف هایت پژواک می‌شود و بر می‌گردد به خودت! حالا بعد از چند روز، ماه یا سال . خُب دیگر، آدمی زاد هستیم و هزار تا قِرّ و فِر! 

+ راستي چطور می شود الکی خوش بود؟ ميتوانيد راهنماييم كنيد؟ 

++ می‌شد به جاي ديوار ، کوه را هم مثال زد.ملموس تر هم بود.اما گفتیم کوه، کوه بماند و بیشتر از این آلوده زندگی آدمها نشود .